Fabric jest to wydzielona część sieci SAN nie połączona z innymi fabricami. W zdecydowanej większości przypadków mamy do czynienia z dwoma możliwościami. Albo wszystkie FC switche używane w firmie są ze sobą połączone ( nie koniecznie bezpośrednio ) i wtedy cała sieć SAN składa się z jednego fabrica, albo sieć SAN składa się z dwóch niezależnych części bliźniaczo do siebie podobnych - wtedy mamy tzw: dual fabric , który gwarantuje nam ciągłość działania nawet w przypadku jakiejś dużej awarii, która wyłączy nam całą jedną "podsieć" SANowską.
W tej "lekcji" skupimy się na pojedynczym fabricu, jego topologii i zarządzaniu nie zajmując się budową bardziej skomplikowanych sieci SANowskich.
Topologie fabrica: Core-Edge Fabric
Topologia fabrica może być opisana za pomocą ilości warstw (tiers ) jakie się w nim znajdują. Liczba warstw to ilość FC switchy przez jakie przechodzą dane wymieniane pomiędzy dwoma węzłami, biorąc pod uwagę najdalsze dwa w fabricu.
Topologia Core-Edge wyróżnia dwa rodzaje warstw. Edge tier zwykle składa się z małej i średniej wielkości FC switchy do któych przyłącza się hosty, pozwala to na łatwe dodawanie nowych węzłów do fabrica. Core tier to duże directory zapewniające wysoką dostępność. Wszystkie urządzenia storage są w tej topologii podpięte do switchy/directorów z core tiera , to samo tyczy się hostów z aplikacjami typu mission criticall. Jeżeli jest potrzebna jest rozbudowa sieci SAN , to do core tiera podłącza się dodatkowe switche edge tier-owe.
Można rozróżnić dwie pod-kategorie tej topologii:
- single core - wszystkie hosty są podpięte do edge tier , cały storage do core tier.
- dual core - stworzona przez dodanie dodatkowego core switcha. Ważne aby każdy core switch był połączony z każym edge switchem.
Topologie fabrica: Mesh
W topologii typu mesh każdy switch jest podłączony z innym switchem poprzez ISLe. Podobnie jak w topologii core-edge można wyróżnić dwa podtypy:
- Full mesh - każdy switch jest bezpośrednio podłączony do wszyskich pozostałych switchy w fabricu. Ta topologia jest możliwa do zastosowania tylko przy małych sieciach SAN ( do czterech switchy) . W takiej sieci I/O z dowolnego węzła do dowolnego innego będzie musiało przejść przez maksymalnie jedno łącze ISL ( odległość 1 hopa )
- Partial mesh - nie wszyskie switche są bezpośrednio połączone, czasem wymagane jest więcej niż 1 hop aby dane osiągnęły cel. Węzły ( host i storage ) mogą być przypięte do dowolnego ze switchy.
Zarządzanie fabricem: Zoning
Zoning jest to funkcja switcha, która pozwala stworzyć grupy węzłów widzących się nawzajem w fabricu i potrafiących się ze sobą komunikować. Kiedy urządzenie loguje się do fabrica zostaje zarejestrowane na name serverze. Kiedy port loguje się do fabrica , wyszukuje (discovery) wszystkie inne urządzenia (porty). Zoning pozwala w takiej sytuacji do ograniczenia liczby wyszukanych portów jedynie do tych, które są w jednej zonie z logujących się portem.
Zone set ( lub zone configuration) jest to zbiór zon, w danej chwili wiele zone setów może być zdefiniowanych w fabricu ale tylko jeden z nich może być aktywny. Węzeł ( host lub storage ) może być w wielu zonach jednocześnie.
Zarządzanie fabricem: Typy zoningu
Wyróżniamy 3 rodzaje zoningu:
- Port zoning (hard zoning) - FC adresy fizycznych portów są używane do definiowania zon. Zmiany podłączenia urządzeń w fabricu wymagają przekonfigurowania zon.
- WWN zoning (soft zoning) - Używa się WWNów do definiowania zon. Główna zaleta - elastyczność, możemy zmienić położenie urządzeń w fabricu bez konieczności zmieniania zoningu.
- Mixed mode - połączenie hard i soft zoningu
Kolejny wpis będzie dotyczył NASów.
Do przeczytania...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz