- Avaliablity
- Capacity
- Performance
- Security
Avaliability Management:
Podstawowy zadaniem z działki zarządzania dostępnością urządzeń storage jest zapewnienie im braku tzw: SPOFów (Single Point of Failure), których obecność jest zagrożeniem dla ciągłości działania danego urządzenia.
Metody zapobiegania SPOFów to między innymi:
- Dwie lub więcej niezależnych kart HBA po stronie hosta
- Używanie oprogramowania do multipathingu
- Używanie struktur RAID
- Używanie dwóch niezależnych fabriców
Poprawne skonfigurowanie replikacji oraz polityki tworzenia backupów także wchodzi w skład zarządzania dostępnością. Technologie wirtualizacji mogą być pomocne przy tworzeniu architektury oraz planów działania podczas awarii (dynamiczne przydzielanie/usuwanie zasobów)
Capacity Management:
Głównym zadaniem zarządzania Capacity jest zapewnienie, że zapewniona będzie wystarczająca ilość zasobów. Podstawowe metody sprawdzania i zapewniania wystarczającej ilości zasobów to:
Głównym zadaniem zarządzania Capacity jest zapewnienie, że zapewniona będzie wystarczająca ilość zasobów. Podstawowe metody sprawdzania i zapewniania wystarczającej ilości zasobów to:
- Analiza trendów zużycia zasobów
- Odpowiednie przydzielanie (provisioning) zasobów
Performance Management:
Prawidłowe zarządzanie wydajnością jest potrzebne aby optymalnie i z maksymalna efektywnością wykorzystać dostępne zasoby, dzięki niemu możemy wykrywać wąskie gardła w naszym systemie.
Główne zadania zarządzania wydajnością to:
- po stronie hosta: zarządzanie wolumenami, oraz architekturą bazy danych i aplikacji
- po stronie sieci SAN: Zapewnienie wystarczającej ilości ISL z odpowiednią przepustowością
- po stronie macierzy: Wybór typów struktur RAI , wybór rozłożenia LUNów po portach front-end
Security Management:
Pozwala na kontrolowanie dostępu do urządzeń storage.
Główne zadania:
- po stronie hosta: tworzenie kont użytkowników, zarządzanie dostępami
- po stronie sieci SAN: konfiguracja zoningu
- po stronie macierzy: tworzenie kont do zarządzania macierzą, konfiguracja maskowania
Wyzywania w zarządzaniu infrastrukturą storage:
Głównym problemem w kompleksowym zarządzaniu pamięciami masowymi jest fakt, że ich środowisko może obejmować wiele różnych warstw ( bazy danych, serwery, sieć, urządzania storage ), a w każdej z nich możliwe są rozwiązania multi-vendor, w czasem bardzo skomplikowanych konfiguracjach. Macierze mogą po sieciach (zarówno SAN jak i IP ) wystawiać zasoby do najróżniejszych systemów takich jak: UNIX, Windows czy nawet komputerów klasy mainframe. Całe te, działające na różnych poziomach, środowisko, jest bardzo trudne do zarządzania i zwykle używanych jest do tego celu wiele niezależnych narzędzi.
Głównym problemem w kompleksowym zarządzaniu pamięciami masowymi jest fakt, że ich środowisko może obejmować wiele różnych warstw ( bazy danych, serwery, sieć, urządzania storage ), a w każdej z nich możliwe są rozwiązania multi-vendor, w czasem bardzo skomplikowanych konfiguracjach. Macierze mogą po sieciach (zarówno SAN jak i IP ) wystawiać zasoby do najróżniejszych systemów takich jak: UNIX, Windows czy nawet komputerów klasy mainframe. Całe te, działające na różnych poziomach, środowisko, jest bardzo trudne do zarządzania i zwykle używanych jest do tego celu wiele niezależnych narzędzi.
Rozwiązaniem problemów ze zbytnią złożonością i wielością narzędzi używanych do zarządzania storage jest zintegrowanie ich w jeden centralny system zarządzania i monitorowania.
System ten powinien spełniać następujące wymagania:
System ten powinien spełniać następujące wymagania:
- musi zbierać informacje z wszystkich komponentów i być w stanie zarządzać nimi za pomocą jednego interfejsu
- musi być w stanie przeprowadzić analizę wpływu awarii jednego komponentu na działania pozostałych
- musi mieć zaimplementowany mechanizm powiadamianie (np: poprzez email lub SNMP) o zaistnieniu pewnych zdefiniowanych wydarzeń, musi być także w stanie generować raporty ogólne i per komponent
Aby ułatwić stworzenie tego rodzaju oprogramowania SNIA (Storage Networking Industry Association) stworzyła tzw: SMI-S ( Storage Management Initiative Specification), który jest abstrakcyjnym modelem opisującym sposoby zarządzania i monitorowania zasobów strorage. Model ten może być adaptowany następnie do konkretnych rozwiązań. Pozwala to na stworzenie jednego oprogramowania do zarządzania całością zasobów storage, a jednocześnie zgodność z modelem SMI-S sprawia, że sprzęt i oprogramowanie różnych (ale przestrzegający wytycznych tego modelu) producentów będzie dobrze współpracowało z takim centralnym systemem.
Takie centralne aplikacje stworzone do zarządzania i monitorowania całej infrastruktury używanej w danym przedsiębiorstwie noszą nazwę EMP ( Enterprise Management Platform) - przykładem takiego systemu jest EMC ControlCenter.
I w ten sposób dotarliśmy do końca kursu przygotowującego do egzaminu ISM (e20-001)
Co dalej?
Najpierw powtórzę sobie cały ten materiał raz albo i dwa razy, potem przystępuję do egzaminu i mam nadzieję zostanę EMC Proven :D
Co dalej z blogiem?
W tej chwili raczej skupię się na przygotowaniach do certyfikatu, więc pisał będę mniej, pewnie pojawia się jakieś wpisy nie związane z samymi egzaminami EMC, tylko ogólnie na tematy "metastorage"-owe, ale nie wiem ile ich będzie i jak często będą publikowane.
Jeżeli uda mi się certyfikować, to od razu siłą rozpędu zaczynam przygotowywać się do kolejnego certu, najprawdopodobniej z Clariiona - ale to jeszcze daleka przyszłość.