W kilku słowach jest to metoda wirtualizacji storage polegająca na prezentowaniu systemowi operacyjnemu/aplikacji lunów o zadanej wielkości, gdy w rzeczywistości ilość przydzielonego im miejsca jest dużo mniejsza i w razie potrzeby zwiększana dynamicznie w tle.
Thin provisioning jest obecnie dość powszechnie stosowany. Przykładem, z którym prawie każdy się spotkał, są hostingi skrzynek mailowych. Pojemność Gmaila to w chwili obecnej ponad 7 GB na skrzynkę, Google, oczywiście, nie przydziela, każdej osobie mającej u nich konto, całej tej przestrzeni w momencie założenia skrzynki (choć tak to wygląda z pozycji osoby korzystającej). Wielkość za-alokowanej rzeczywiście przestrzeni jest równa ilości danych jakie na tym koncie się znajdują i w razie potrzeby powiększana ( aż do 7GB "z hakiem)", gdy użytkownik przechowuje coraz więcej danych.
W rezultacie zamiast inwestowania w gigantyczne ilości storage ( 7GB na każdego użytkownika ), Google musi zapewnić tylko tyle aby pomieściły się tam faktycznie umieszcone dane ( idę w zakład że 99% użytkowników nie przekracza 500MB).
W terminologii EMC "virtual provisioning" jest czymś więcej niż "thin provisioning", ponieważ polega nie tylko na wystawieniu mniejszej ilości miejsca, niż komunikuje się to hostowi, ale dodatkowo umożliwia łatwe zarządzanie i monitorowanie takiej struktury - według mnie to raczej chwyt marketingowy, ponieważ inni producenci także umożliwiają nie tylko tworzenie ale i zarządzanie Thin LUNami.
Tworzenie Thin LUNów:
Aby stworzyć tradycyjnego LUNa najpierw tworzymy struktury zwane grupami RAID a następnie na tych grupach tworzymy LUNy o zadanej wielkości.
Przy Thin LUNach także mamy RAID grupy ( zwane jednak bardo często Thin Pool-em) złożone z dysków , tworzymy również LUNy i podejemy ich wielkość, ale zajmują one tylko tyle miejsca, ile danych zostanie fizycznie na nich umieszczonych. Na Thin LUNach można także robić over-provisionig, czyli ustalać ich wielkość na większą niż wielkość całej RAID grupy, na której się je konstruuje.
Dodawanie dodatkowych dysków do Thin Pooli jest czynnością nie zaburzającą jej działania.
Zalety Virtual Provisioningu:
- Redukcja kosztów administracyjnych ( łatwiejszy provisioning , over-provisioning ułatwia rozszerzanie Grup RAIDowych )
- Redukcja kosztów storage ( zwiększa się szybkość replikacji , lepsza utylizacja przestrzeni )
- Redukcja kosztów operacyjnych ( Mniejsza ilość dysków powoduje zredukowanie kosztów energii , chłodzenia oraz zajętości powierzchni w data center )
- Zmniejszony downtime aplikacji ( nie trzeba odmontowywać / wyłączać File systemów aby je powiększyć )
Porównanie Tradycyjny LUN vs Thin LUN:
Mimo, iż posiada wiele zalet w niektórych przypadkach warto użyć Tradycyjnych LUNów zamiast Thin.
Thin LUNy są lepsze gdy:
- Zależy nam na optymalizacji zużycia przestrzeni
- Zależy nam na optymalizacji zużycia energii
- Uniknięciu przestojów związanych z rozszerzaniem wystawionej aplikacją przestrzeni
Tradycyjne LUNy są lepsze gdy:
- Aplikacja ma bardzo duże wymagania wydajnościowe ( obsługa I/O do i z Thin luna jest nieco bardziej czasochłonna)
Na dzisiaj tyle...
A w następnym "odcinku" pobujamy się nieco w chmurze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz